Tradycje stanowią ważną część obchodów Bożego Narodzenia. Jednym z nich jest wizualne przypomnienie historii rodziny zawartej w Nowym Testamencie, historii narodzin Jezusa Chrystusa. Jest to szopka, która jest odtwarzana w wielu różnych formach sztuki przez rzemieślników z niemal każdej kultury chrześcijańskiej na świecie i stała się popularnym przedmiotem kolekcjonerskim do eksponowania w domu podczas świąt Bożego Narodzenia.
Szopka jest wizualnym przypomnieniem tego, co wydarzyło się w Betlejem w świętą noc, kiedy narodziło się Dzieciątko Jezus. Poznaj wzory szopek bożonarodzeniowych lub też jeden wzór szopki bożonarodzeniowej, najlepszy.
szopka bożonarodzeniowa – drewniana – duża – bożonarodzeniowa stajenka
Narodzenie narodziło się, gdy św. Franciszek z Asyżu zaniepokoił się, widząc, że zatraca się znaczenie Bożego Narodzenia. Czuł, że ludzie tracą z oczu, dlaczego obchodzi się Boże Narodzenie. Postanowił stworzyć pomnik, który ludzie mogliby zobaczyć i dzięki temu zapamiętać historię narodzin Chrystusa. Odtworzył szopkę w jaskini niedaleko Greccio we Włoszech w Wigilię 1223 roku, używając prawdziwych ludzi i zwierząt z szopki bożonarodzeniowe sklep.
Asyż uważał, że dzięki temu oglądanie szopki stanie się bardziej dostępne dla zwykłych ludzi i stanie się wizualnym przypomnieniem narodzin naszego Zbawiciela – bożonarodzeniowa stajenka. Wraz z rozwojem idei szopki, różne kraje wykształciły własny styl tworzenia szopki i włączyły lokalne tradycje.
Posiadanie szopki w naszych domach przypomina o narodzinach Zbawiciela świata i napełnia nas wdzięcznością za Jego ofiary i Zadośćuczynienie w naszym imieniu. Poniższe szopki pozwalają nam spojrzeć z nowej perspektywy i docenić sposób, w jaki artyści z różnych kultur przedstawiają cudowną historię narodzin Zbawiciela.
Jaki jest sens i cel Narodzenia Pańskiego?
Szopka bożonarodzeniowa jest prawdopodobnie jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli okresu Bożego Narodzenia. Słowo szopka pochodzi od łacińskiego nativus, co oznacza „urodzony – urodzony”. Szopka jest oglądana poprzez sztukę, modele, rzeźby lub pokazy na żywo, które przedstawiają noc narodzin Jezusa – bożonarodzeniowa stajenka. Sceny te zawierają na ogół te same elementy: Dzieciątko Jezus w żłobie; jego matka Maria; jego ziemski ojciec Józef; drewniana szopka bożonarodzeniowa pasterze, aniołowie, różne zwierzęta stodoły; a czasem trzech mędrców.
szopka bożonarodzeniowa – figurki – pod choinkę
Święty Franciszek z Asyżu stworzył pierwszą szopkę bożonarodzeniową w 1223 roku, starając się promować prawdziwe znaczenie Bożego Narodzenia i kult Jezusa Chrystusa. Jego pomysł doszedł do skutku i wkrótce narodziła się nowa tradycja bożonarodzeniowa. Dziś nie sposób przejść przez okres Bożego Narodzenia bez obejrzenia szopki przed kościołem duża szopka bożonarodzeniowa, w przedstawieniu bożonarodzeniowym, udekorowania czyjegoś ogrodu, postawienia na kominku.
Pomimo popularności szopki, w wielu z nich występują pewne błędy teologiczne. Przede wszystkim większość szopek przedstawiana jest w stajni lub grocie. Chociaż mogło to być miejsce, w którym urodził się Jezus, jest równie prawdopodobne, że Jezus urodził się na najniższym poziomie domu, pośród zwierząt, które przynoszono na noc (greckie słowo oznaczające „zajazd” (kataluma), co oznacza Łukasza 2:7, może również oznaczać „dom”). Również aniołów często pokazywanych unoszących się nad stajenką podczas szopki prawdopodobnie tam nie było, a przynajmniej nie było ich widać. Udział aniołów w opowieści o Bożym Narodzeniu miał miejsce na polu, gdzie grupa pasterzy oznajmiła narodziny Jezusa (Łk 2,8-14). Wreszcie, chociaż mędrcy często pojawiają się przy szopce, nie odwiedzili Jezusa w noc jego narodzin. Mędrcy odwiedzili Jezusa wkrótce potem, gdy był małym chłopcem (Ew. Mateusza 2:1-11).
Mimo rozbieżności najważniejsze w szopce jest jej przesłanie dla świata: ponieważ nasz grzech wymaga doskonałej ofiary przed świętym i sprawiedliwym Bogiem, nasz Ojciec Niebieski zesłał na ziemię własnego Syna jako człowieka, aby stał się tym ofiara (Jana 3:16). Dziecko, które narodziło się z Marii i zostało złożone w żłobie, pewnego dnia dorośnie, umrze na krzyżu i zmartwychwstanie, aby każdy, kto w Niego wierzy, mógł otrzymać przebaczenie grzechów i wieczność w niebie (1 Piotra 1:3). 4).
GŁÓWNE CHARAKTERY W NARODZINACH SYNA BOŻEGO
Z wiarą wyobraźmy sobie scenę Narodzenia Jezusa, stajenka bożonarodzeniowa. Jest noc. Betlejem okrywa ciemność. Słychać ciszę: przyroda śpi, a góry i doliny. W gospodzie ludzie śpią. Możesz poczuć zapach suchego siana i usłyszeć powolny, rytmiczny oddech osłów i innych zwierząt. Słychać też cichy szum okolicznych strumieni w stajenki bożonarodzeniowe.
szopka bożonarodzeniowa – betlejemska – świąteczna
W centrum karczmy widzimy małego chłopca, który ma na imię Jezus, w żłóbku otoczonym przez matkę Marię i opiekuna Józefa. Nad żłóbkiem są aniołowie i gwiazda przewodnia, szopka betlejemska drewniana. Na podłodze klęczą pasterze przed kołyską. Są też zwierzęta domowe, takie jak wół, osioł i owca, które ogrzewają małe dziecko. Trzej królowie lub mędrcy są w drodze do Betlejem i są już w pobliżu gospody.
Kontemplujemy żłóbek, w którym zostało złożone Dzieciątko: „Nie było dla nich innego miejsca w gospodzie” (Łk 2, 7). Wśród ludzi przed kołyską są pasterze, którzy jako pierwsi przybyli na wieść o narodzinach tego dziecka. Reprezentują pokornych i ubogich szopka betlejemska duza: „ubodzy są uprzywilejowaną częścią tej tajemnicy; często jako pierwsi rozpoznają obecność Boga pośród nas” (List apostolski, 5).
Przed kołyską po prawej stronie widzimy św. Józefa, męża Maryi oraz opiekuna i opiekuna Matki i Dziecka. Jest „człowiekiem sprawiedliwym” Ewangelii, to znaczy człowiekiem sprawiedliwym, uczciwym i wiernym, który posłusznie spełnia wolę Bożą. Stoi i kłania się przed Dzieciątkiem. Z jednej strony ma laskę pielgrzyma, który zabierze Matkę i Syna najpierw do Egiptu, a potem do Nazaretu. W lewej ręce ma zapaloną lampę, która rozprasza ciemność wokół żłóbka. Człowiek głębokiej wiary, który przyjął tajemnicę otaczającą macierzyństwo swojej żony Marii i narodziny Dzieciątka.
LEKCJE DO NAUKI
Kontemplując szopkę z wielkim zdumieniem, możemy nauczyć się kilku ważnych lekcji dla naszego życian – szopka bożonarodzeniowa drewniana duża. Od pasterzy uczymy się wdzięczności, radości i pokory. Ta wdzięczna i radosna pokora ubogich zachęca nas, „abyśmy nie dali się zwieść bogactwu i przelotnym obietnicom szczęścia” (List apostolski, 6).
Maryja i Józef przeżywali tajemnicę Wcielenia w obecności Boga, szopka bożonarodzeniowa duża. Od Maryi urzeczywistniamy Jej całkowite posłuszeństwo woli Bożej w chwilach radości, ale także w chwilach udręki i cierpienia, w narodzinach i śmierci Jezusa na krzyżu: „Uczyńcie, co nam Jezus powiedział (por. J 2, 5). Niech będzie! Święty Józef mówi nam o łasce wierności: wierności wymogom naszej wiary w Jezusa, niesienia krzyża z cierpliwością i radością, dzielenia się i przebaczania, a zatem bycia świętym po prostu przez wykonywanie codziennych czynności z łaską i miłością Boga w jego boska obecność.
szopka bożonarodzeniowa – wzory – sklep
Piękna szopka, cały okres Bożego Narodzenia, jest jak powiew świeżego powietrza, który może przemienić naszą miłość i odnowić nas, odrzucając nasz egoizm i prowadząc prosty styl życia, który prowadzi nas do dzielenia się czymś i służenia innym. Jest to potężne zaproszenie do kochania Jezusa i kochania Go jeszcze głębiej szopka bożonarodzeniowa figurki. Pamiętam historię świętego Bernarda. Kiedy był dzieckiem, pewnej nocy miał wizję kołyski. Ta wizja uderzyła go tak bardzo, że za każdym razem, gdy ją sobie przypomniał, płakał. Św. Bernard płakał, gdy ujrzał Boskie Dzieciątko w żłóbku.
Błogosławiony Angelico namalował Santo Domingo de Guzmán klęczącego przed kolebką Dzieciątka Jezus, adorując go, kontemplując tajemnicę Bożego Narodzenia. Postawa adoracji Dominika – szopka na boże narodzenie – a także wszystkich świętych i pokornych chrześcijan — naśladowała wspólną postawę wszystkich głównych bohaterów prawdziwej gry Narodzenia, mianowicie Maryi i Józefa, pasterzy, mędrców: wszyscy uklękli przed żłóbkiem i adorował Dzieciątko Jezus. I to właśnie powinni dzisiaj czynić chrześcijanie: pokłonić się lub uklęknąć przed żłóbkiem i adorować Dzieciątko Jezus!
Podobnie jak chrześcijan, którzy kontemplowali szopkę przedstawioną przez św. Franciszka z Asyżu szopka pod choinkę, ogarnia nas radość. Mieszkańcy Greccio odeszli z radością. Wszyscy! I my też: radość dla świata, radość dla ciebie i dla mnie.
Po kontemplacji szopki oczyma wiary, kończymy nasze chwile modlitwy i medytacji, adorując Go, oddając Mu cześć z szopka świąteczna, zieleniejąc, kłaniając się lub klęcząc przed Nim i posłusznie poddając się Jemu: Przyjdź na szopki betlejemskie, adorujmy! chodź, pokochajmy to. Przyjdź, adoruj Go, Chryste Panie!